Hoe weet je dat een verhuurder geen oplichter is?

Gepubliceerd op 19 juli 2022 om 12:17

Deze blog heb ik geschreven voor de Facebookgroep 'Vakantie in Zeeland (vraag en aanbod)'

Een vakantiewoning direct van de eigenaar huren is meestal het voordeligst, maar kan ook onzeker zijn. Je betaalt altijd vooraf, maar hoe weet je dat het beloofde vakantiehuis echt voor jou beschikbaar is? Hierbij een aantal tips en een persoonlijke anekdote.

 

1. Kijk op de website van de verhuurder.

Als de verhuurder een eigen website of Facebookpagina heeft, bekijk die dan goed. Zoek vooral naar details (foto's of beschrijvingen) die duidelijk maken dat deze woning echt wordt aangeboden. Zoek ook naar informatie over de verhuurder. Als die zichzelf met naam, foto en een persoonlijk verhaaltje presenteert, is dat een goed teken. Hetzelfde geldt voor updates die een verhuurder plaatst: hieruit blijkt vaak heel duidelijk dat een woning daadwerkelijk wordt verhuurd.

 

2. Zoek de woning elders op internet

Vaak worden vakantiewoningen op meer plekken aangeboden. Als de woning ook op Airbnb staat, kun je kijken of de aanbieder dezelfde persoon is. Op Google kun je naar reviews zoeken. Vijf sterren zegt niet alles, kijk vooral of de reviews zijn geschreven door echte gasten die werkelijk iets over de woning of de verhuurder vertellen. Als de woning nergens te vinden is, moet je op zoek naar andere zekerheden.

 

3. Stel lastige, praktische vragen

Dit is een heel belangrijke tip. Oplichters houden niet van specifieke vragen, die willen dat je zo snel mogelijk betaalt. Vraag of dingen aanwezig zijn in het huisje en of bepaalde activiteiten mogelijk zijn. Als het antwoord een keer 'nee' is of 'dat hangt ervan af', dan is dat een goed teken. Oplichters zullen alles altijd perfect voorspiegelen en het makkelijkste antwoord geven. Als een verhuurder ongeduldig wordt, dan is het foute boel.

 

4. Bekijk het contract goed

Niet alle bonafide verhuurders werken met contracten, maar als ze dat wel doen, dan kun je daaruit een hoop informatie halen. Is dit contract echt geschreven voor dit specifieke vakantiehuis? Staan er details in die een oplichter niet zou kunnen bedenken?

 

5. Bel met elkaar

Een telefoongesprek kan heel verhelderend zijn. Je merkt meteen of de verhuurder je echt een vakantiewoning aanbiedt of dat hij je alleen maar geld afhandig wil maken. Twijfel je nog, stel dan persoonlijke vragen als 'hoe ben je in het bezit gekomen van deze woning?' of 'waarom heb je voor deze plek gekozen?'. Echte verhuurders hebben hier vaak een heel specifiek verhaal bij, oplichters zullen iets algemeens verzinnen. En belangrijker: oplichters hebben helemaal geen zin in een telefoongesprek, vanwege de kans dat ze dan ontmaskerd worden.

 

6. Spreek je twijfel uit

Twijfel je toch nog? Zeg dat dan gewoon. Oplichters zullen geïrriteerd raken, bonafide verhuurders zullen best begrijpen dat jij niet zomaar honderden euro's betaalt aan een onbekende. Zij willen ook graag met je meedenken wat je nodig hebt om je argwaan weg te nemen. Je kunt vragen of ze een specifieke foto willen maken, bijvoorbeeld van de inhoud van de servieskast of een foto van de achterkant van het huis. Of misschien zelfs een live videorondleiding!

 

7. Houd contact

Als je langere tijd van tevoren boekt, doe je meestal eerst een aanbetaling en betaal je het restbedrag een paar weken voor aankomst. In de tussentijd kun je contact houden. Een mail of appje sturen of nog een keer bellen. Een oplichter die al tevreden is met de aanbetaling zal misschien niet eens reageren. Je bent dan wel belazerd, maar dan kun je jezelf in ieder geval de restbetaling besparen en naar een andere accommodatie zoeken. Bonafide verhuurders zullen altijd reageren en je vragen serieus of zelfs enthousiast beantwoorden.

 

Hoe de gladjanus toch betrouwbaar bleek

Een persoonlijke anekdote.

 

Lang geleden, ver voordat ik zelf een huisje in Zeeland verhuurde, heb ik als huurder een keer ernstig getwijfeld. Ik had via internet een villa op Ibiza gehuurd, via de site van de verhuurder zelf. Het was de eerste keer dat ik zoiets deed. Steeds als ik de verhuurder een mail stuurde, belde hij me direct op om mijn vraag te beantwoorden. Persoonlijk contact geeft vertrouwen, maar dit was overdreven! Bovendien had hij steeds de prachtigste verhalen. Alles zou perfect zijn, nog beter dan best.

 

Wat ik heel vreemd vond, was dat de verhuurder het adres van de woning niet wilde geven. “Want dan zou iedereen langsrijden om te komen kijken”, was zijn uitleg. De afspraak was dat we hem op een parkeerplaats bij een discotheek zouden ontmoeten en dat hij ons dan naar de villa zou brengen. Ik vond dat zó vaag. Ik heb uren Google Maps bestudeerd om het huis met het kenmerkende ronde zwembadje in de beloofde wijk te vinden, maar vergeefs.

 

Het zat me allemaal niet lekker. Je wilt niet met je vrouw en twee piepjonge kinderen aankomen op Ibiza om vervolgens te ontdekken dat de verhuurder niet komt opdagen en de villa helemaal niet bestaat. Toch wilde ik nog niet geloven dat ik belazerd was.

 

Reizen met een peuter en een baby is een heel gedoe. Behalve een kinderwagen en een buggy zouden we zelf twee campingbedjes meenemen. Ik bekeek de foto's van de slaapkamers goed en vroeg me af of op één van die kamers überhaupt wel plek zou zijn voor een campingbedje. Dus ik mailde de verhuurder weer. Zoals altijd belde hij me meteen op. Hij begreep m'n vraag niet helemaal. Toen ik het had uitgelegd, had hij niet direct een antwoord. Hij moest even met z'n partner overleggen en kwam toen terug: “Ja, we denken dat dat moet passen.”

 

Ik was zo opgelucht. Niet omdat het bedje zou passen, maar vooral omdat de verhuurder een keer niet meteen het perfecte antwoord paraat had. Als hij een oplichter was geweest, had hij zonder nadenken gezegd: “Natúúrlijk past dat!” Eindelijk werd de gladjanus een mens van vlees en bloed, die iets niet zeker wist.

 

We hebben een heerlijke vakantie gehad op Ibiza. De verhuurder was op het afgesproken tijdstip op de afgesproken plek en hij bracht ons naar de villa. Toen ik de plek eenmaal kende, wist ik ook waarom het huis met het ronde zwembadje niet te vinden was op Google Maps: het zwembad ging schuil onder de hoge pijnbomen!

Reactie plaatsen

Reacties

Prashant Kijk in de Vegte
2 jaar geleden

Eye opener!